ricotta

Bardzo rzadko zdarza mi się kupować czasopisma z przepisami kulinarnymi. Wyjątek stanowi „Kukbuk”, który listonosz przynosi do domu raz na dwa miesiące, i którego lekturę dawkuję sobie, by nacieszyć przede wszystkim oczy wysmakowanymi zdjęciami.

Gdy gotuję, korzystam zwykle ze skarbnicy wiedzy kulinarnej, którą jest Internet (w tym kilka moich ulubionych blogów) lub z własnych, sprawdzonych patentów.

Ostatnio jednak popełniłam wyłomom w tej tradycji i kupiłam miesięcznik „Moje gotowanie”. Szukałam inspiracji na ciasto z malinami. Maliny kupiłam wyjątkowo smaczne, zaś moja wizyta na bazarze w B. skończyła się krótką pogawędką ze starszym panem sprzedającym te owoce z własnej działki. Pan mówiąc „chwilę Pani zajmę” strasznie utyskiwał na nieuczciwych sprzedawców, którzy za 7 zł sprzedają pojemniczki z malinami, które na wierzchu mają ładne owoce, a w środku… breję. I na dowód tego, że sam jest uczciwy, przesypał na moich oczach zawartość całego pojemniczka do drugiego pustego kartonika. Byłam po wrażeniem: żadnej zepsutej czy „cieknącej”maliny. Były warte tych 7 złotych:) Pożegnaliśmy się życząc sobie nawzajem wszystkiego dobrego.

Wracając do „Mojego gotowania”: znalazłam w numerze przepis na pyszny sernik z ricottą i z rzeczonymi malinami. Odrobinę zmodyfikowałam przepis i upiekłam smaczne, lekkie ciasto, które świetnie komponuje się z popołudniową kawą.

Mam nadzieję, że zdjęcia oddają to, o czym piszę, bowiem z nich jestem dziś szczególnie zadowolona:)